• داریوش دوم (۴۲۴ تا ۴۰۴ پ.م) با نام اصلی «وَهاوکا» و بر پایه‌ی آنچه یونانیان در تاریخ نوشته‌اند، اخس (به یونانی) فرزند نامشروع اردشیر یکم بود. اگر چه در مغرضانه بودن چنین صفاتی از سوی یونانیان که اصلی‌ترین دشمن ایرانیان بوده‌اند، جای شک و شبهه باقیست.
او پس از شورش بر ضد برادرش سغدیانوس که برادر خود، خشایارشا دوم پادشاه قانونی شاهنشاهی هخامنشی را به قتل رسانده بود در سال ۴۲۴ پیش از میلاد، به تخت نشست و نام داریوش دوم را برای خود برگزید.

پس از آن یکی دیگر از برادارن داریوش دوم به نام «آرستی‌تس» در نواحی سوریه بر او یاغی شد و با پسر بازمانده «بگ بوخش»، به نام «ارتیفیوس» که سپاهیان مزدور یونانی را در خدمت داشت، همدست شد.
داریوش یکی از سرداران خود به نام اردشیر را به جنگ ایشان فرستاد و اردشیر پس از دو بار شکست و سرانجام با دادن رشوه به سپاهیان یونانی توانست ارتیفیوس را تسلیم خود سازد و پس از مدتی « آرستی تس » نیز خود را تسلیم نمود، و شبی هر دو را از خواب بیدار کرده و بلادرنگ در خاکستر خفه کردند. داریوش پس از نابود کردن برادرانش به انتقام از « فناک خواجه» برخواست و دستور سنگسار او را داد.

در زمان داریوش دوم مصر نیز دست به شورش زد و به مدت شش سال استقلال اعلام کرد اما سرانجام این شورش در سال 408 پیش از میلاد پایان یافت و مصر مجددا مستعمره ایران گردید . 
از دیگر وقایع زمان داریوش دوم جنگ شدید با یونان می‌باشد که در این جنگ ایران به دولت اسپارت که علیه دولت آتن می‌جنگید کمکهای شایانی نمود و در اثر همین تحرکات بود که یونانیان آسیای صغیر و برخی از جزایر یونانی نشین که از زمان صلح کالیاس مستقل شده بودند دوباره فرمانبردار ایران گردیدند.

این پادشاه هخامنشی که یونانیان به وی فرنام حرامزاده داده بودند، نوزده سال بر ایران حکومت کرد. داریوش با خاله و به روایتی با خواهر خود به نام پریزاد که یونانیان وی را پریستاتیس خوانده‌اند، ازدواج کرد و پریزاد که زن سنگ دلی بود در دربار داریوش نقش مهمی را ایفا می‌نمود. در زمان داریوش دربار هخامنشی به اوج انحطاط خود رسید به طوریکه اداره امور به دست زنان و خواجه سرایان افتاد و پریزاد جنایتهای بیشماری انجام داد.
داریوش دوم در مدت پادشاهی خود به روشنی نشان داد که هیچ شباهتی با همنام بزرگش داریوش کبیر ندارد، عدم پایبندی به قولهایی که به مقلوبین می‌داد و در پیش گرفتن سیاستهای خشونت آمیز با درباریان و بزرگان، شاید ناشی از هراس و بی‌اعتمادی بود که او از محیط دربار داشت، درباری که زمام آن در دست زنان و خواجه سرایان بود.
سیاست داریوش دوم سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن بود. با این همه داریوش دوم چیزی را از ایران از دست نداد.
داریوش دوم در سال 404 قبل از میلاد بر اثر بیماری درگذشت و مقبره‌اش در نقش رستم می‌باشد. وی صاحب دو پسر به نامهای اردشیر و کوروش بود و بعد از وی پسرش اردشیر دوم به شاهی رسید.

« استفاده از مطالب این سایت، با ذکر نام سایت، بلامانع می‌باشد »