پس از دیاکو، فرزندش فرورتیش ۲۲ سال (دوره حکومت: ۶۷۵-۶۵۳ پ. م) حکومت کرد و قبائل ایرانی را به اطاعت کشید. «فرورتیش» بر سرزمین ماد از حدود ری تا اصفهان و کوردستان شمالی(پس از حمله مغول ها به ایران آذربایجان غربی نام گرفت) و کرمانشاه و کوردستان و همدان و همچنین بخشی از خاک ترکیه سوریه عراق و جمهوری آذربایجان کنونی سلطنت می‌کرده ‌است.

بیشتر حکومت فرورتیش به نظم دادن به قبایل مادی و جنگیدن با دشمنان خارجی گذشت. مدارک آشوری و بابلی به خطراتی که مادها از شرق خود احساس می‌کردند اشاره نمی‌کند، اما قبایل شمال دولت ماد (سکاها و کیمری‌ها)، از اهمیت خاصی برای مادها و آشوری‌ها برخوردار بودند.

پس از شکست «دیاکو » از «سارگن دوم» شاه آشور، «فرورتیش» در سال (۶۷۲ یا ۶۷۳ ق. م.) در برابر آشوریها به پا خاست. در حدود اوایل قرن هفتم قبل از میلاد،  و در سالهای نخستین  حکومت فرورتیش، قبایل کیمری‌ها که از صحرانشینان دشتهای جنوبی دریای سیاه بودند، به ماد و آشور حمله کردند.

امکان ایرانی بودن قبایل کیمری‌ها، احتمالا دلیل اصلی آنها برای تشکیل یک اتحادیه با مادها بر علیه دولت آشور بود. حملات کیمری به آشور ضرباتی به آن دولت وارد کرد، اما در شکست دادن کامل آشور و پادشاه بزرگ آن، اسرحدون، ناموفق بود.

در جنگ بين دولت ماد با دولت آشور، مادها شكست خوردند و فرورتيش نيز كشته شد. پس از وی خشتريه پادشاهی ماد را به عهده گرفت.

« استفاده از مطالب این سایت، با ذکر نام سایت، بلامانع می‌باشد »