فرهاد پنجم یا فرهادک (اشک پانزدهم) (۲پ. م تا ۴م) پانزدهمین شاه ایران از خاندان اشکانی است. او پس از مسموم کردن پدرش فرهاد چهارم به کمک مادر رومی خود ملکه موزا بر تخت نشست. در سکه‌های فرهاد پنجم صورت وی و مادرش هر دو دیده می‌شود.

قبل از اينكه فرهاد پنجم برتخت بنشيند، فرهاد چهارم برادران او را به روم فرستاده بود. پس از بر تخت نشينی فرهاد پنجم او برادران خود را از شاه روم درخواست كرد، اما امپراتور روم اين درخواست را رد كرد و شاهی فرهاد را نيز به رسميت نپذيرفت زيرا او برای به پادشاهی رسيدن پدر خود را كشته بود.

فرهاد پنجم چون از طرفداری مردم بر خوردار نبود و مادرش زنی از روم بود پايه‌های سستی در سلطنت داشت و ترجيح داد با روم صلح كند و قبول كرد در برابر زندگی و سلامت برادرانش در روم، او در امور ارمنستان دخالت نكند. در صورتی که از زمان مهرداد دوم دولت پارت نظر خاصی به ارمنستان داشت و می‌خواست آن را مانند سنگری در مقابل روم، تحت نفوذ خود نگاه دارد.

سرانجام شورشی برضد وی روی داد و پس از زد و خورد مختصری، بزرگان و نجبای کشور او را از شاهی برداشتند و سپس کشتند. وی روی هم‌رفته پادشاهی نالایق و شخصی فاسد بود. فرهادك لقب فرهاد پنجم است. شايد اين لقب به خاطر تحقير او بوده است.

از لحاظ سیاست هم نخستین شاه این دوره‌ی تاریخ بود که در برابر رومیها از ابهت دولت پارت کاست و از ارمنستان نیز صرف نظر کرد. واقعه‌ی مهم زمان او، تولد عیسی مسیح بود.

« استفاده از مطالب این سایت، با ذکر نام سایت، بلامانع می‌باشد »